Procjena rizika eksternalizacije

Korištenje usluga koje čine sastavni dio poslovnih procesa organizacije, a koje organizaciji pružaju davatelji usluga na kontinuiranoj osnovi naziva se eksternalizacija (eng. Outsourcing).

Organizacije su sve češće primorane koristiti usluge trećih strana (vanjskih partnera), odnosno eksternalizirati dio svojih poslovnih procesa, a ponajviše na području ICT-a. Zbog sve veće ovisnosti poslovanja o ICT tehnologijama, a istovremeno sve veće složenosti ICT procesa, organizacijama postaje gotovo nemoguće interno održavati potrebitu razinu ICT usluga jer je za to nužno posjedovati stručne i osposobljene zaposlenike, skupu i sofisticiranu ICT opremu i sl.

U slučaju eksternalizacije, za važne poslovne funkcije brinu treće strane, odnosno partneri u eksternalizaciji. U takvom okruženju postaje neophodno analizirati, evaluirati i, ukoliko je to potrebno, umanjiti rizik takvog oblika poslovanja.

Proces procjene rizika eksternalizacije uzima u obzir:

  • mogućnost davatelja usluga da osigura pružanje usluga u skladu s ciljevima organizacije,
  • pouzdanost, ekonomsku održivost i sposobnost davatelja usluga,
  • način nadzora pružanja usluga od strane organizacije,
  • adekvatnost zaposlenika organizacije pri provođenju nadzora davatelja usluga,
  • vrijednost poslovnih procesa koji su predmet eksternalizacije,
  • mogućnost vraćanja u organizaciju (eng. insourcing).